คำคม..ข้อคิด

 

คำคม..ข้อคิด ๓๐
14 ต.ค. 2561

 

สิ่งที่มีค่าที่สุด ที่หาได้ยากยิ่ง คือมิตรภาพอันบริสุทธิ์ มีแต่ความจริงใจให้กัน ไม่มีคำนินทา ไม่มีการยุยง ไม่มีคำพูดแดกดัน มีแต่ความหวังดีที่ไม่หวังผลตอบแทน ไม่สร้างตัวเองให้ใหญ่ด้วยคำว่า น้อยใจ ทำไมไม่สนใจฉัน เรามีแต่คำปลอบโยน ปิยวาจา 
 
หากใครโชคดี มีสังคมของตนที่ดีแล้วเป็นสุขแล้ว ก็ช่วยกันรักษาสังคมของตนไว้ ด้วยการเกื้อกูลกัน ให้เป็นที่พักใจ พักกาย และหมั่นมาเติมเต็มเป็นพลังอันบริสุทธิ์ที่จะออกไปสู้กับความเป็น โลก ภายนอกอย่างแข็งแกร่งต่อไป
 
หมั่นประชุมกันเนืองๆ
มีกาย วาจาใจ ที่เมตตาต่อกัน 
ไม่ทำลายสิ่งที่สร้างร่วมกัน
คือสาระสำคัญใน อปรินิหายธรรม สร้างความสามัคคีและความเป็นปึกแผ่นให้ทุกหมู่เหล่า
 
บุคคลใดเห็นที่ทำงานหรือสังคมตน เป็นเพียงศาลาพักใจ ฉาบฉวย ละทิ้งหน้าที่ที่พึงกระทำ เห็นแก่ตัว ทำเพื่อตนเอง บุคคลนั้นไม่ขึ้นชื่อว่าเป็นบัณฑิต ท้ายสุดก็จะเหลือตัวเพียงคนเดียว
 
ลูกและศิษย์ทั้งหลายจงใคร่ครวญจงดี คำสอนแม้ไม่สนุก ไม่มัน ไม่สะใจ แต่คิดและทำตาม จะได้พบกับดินแดนแห่งความสุขใจไม่ใช่ชั่วคราวแต่ถาวรค่ะ
 
 
เมื่อออกพรรษาเป็นช่วงกฐินเพราะถือว่าในช่วงเข้าพรรษา เป็นช่วงที่ภิกษุทั้งหลายต้องจำพรรษาอยู่วัด โปรดชาวบ้าน ส่วนฝ่ายวิปัสสนา ได้พิจารณาธรรมเต็มที่ เป็นเนื้อนาบุญอันประเสริฐ ที่เหล่าชนทั้งหลายจะได้โอกาสเป็นอุบาสกอุบาสิกาแก้ว บำรุงทักขิไนยบุคคล ทั้งบำรุงสถานที่ สร้างวัดเพื่อเป็นวิหารทาน 
 
กฐินทานและวิหารทานจัดเป็นบุญอันสูงสุด ที่สมเด็จพระบรมศาสดาตรัสว่า มีอานิสงค์สูง สามารถอธิฐานได้ถึงพุทธภูมิ และบุคคลทั่วไปจะได้เป็นจักรพรรดิ พระราชา มหาเศรษฐี เวียนว่ายอยู่ในภูมิมนุษย์และเทวดา แม้ไปนิพพานแล้วอานิสงค์ก็ยังไม่หมด
 
แต่ต้องทำกันด้วยใจนะคะ ไม่ใช่เหมือนตีตั๋วไปสวรรค์ ขออนุโมทนากับทุกท่านที่จะได้ไปทอดกฐิน และหล่อพระร่วมกันค่ะ
 
 
สัตว์แสนรู้ รักกัน ดูแลกัน ไม่พูดไม่เถียง ไม่ประชด ไม่เสียดสี ซื่อสัตย์กับนาย มีความสุข มีคนเลี้ยง
 
แล้วทำไมเป็นเดรัจฉาน ถ้าดีกว่าอย่างนั้น เขาเกิดเป็นเดรัจฉาน เพราะเขามีข้อจำกัดในความดี เขารักตัวเอง เอาแต่ตัวเองไม่คำนึงถึงผู้อื่น เขามีแต่สงสารตัวเอง รักตัวเอง ไม่ใส่ใจคนอื่น เป็นผู้เรียกร้องให้คนอื่นเห็นความสำคัญ ทำให้คนอื่นเดือดร้อนเพราะความไม่รอบคอบของตน ดีแต่ต่อหน้า ลับหลังไม่สนใจ รับปากอะไรไว้ไม่ทำ ชอบให้คนชมตัวเอง ไม่ชอบให้ติ อิจฉาเมื่อคนอื่นได้รับความสนใจมากกว่า ชอบโทษคนอื่นก่อนตนเอง ในสายตาใครๆ ตัวเองต้องดีก่อนเสมอ มักเดือดร้อนมีความทุข์เพราะสงสารตัวเอง แล้วที่พูดมานี่เป็นนิสัยของแมวทุกตัวในบ้านอาจารย์เลย 
 
เป็นไง เราเข้าข่ายบ้างไหม ภูมิเดรัจฉานไปง่ายมาก เพราะที่พูดมานั้นมีอยู่ในตัวเราทุกคน สมควรกอดมันไว้หรือเอามันออกไปดีคะ
 
 
ถามถึงเรื่องความรัก ความรักมีหลายรูปแบบ อันดับหนึ่ง รักตัวเอง นี่คงเป็นที่สุดที่ส่วนใหญ่มีกันทุกคน แต่ไม่เคยพูดถึง สองคือความรักพ่อ แม่ บุพพการี ทุกคนก็มี แต่กลับไม่เคยกังวลหรือคำนึงถึง สามความรักลูก สำหรับคนเป็นพ่อ เป็นแม่ กลับ สูสี แถบมาเป็นอันดับหนึ่ง และเป็นเรื่องที่กังวล อาจนำความทุกข์มาให้ แต่ไม่เคยมีคำว่าเจ็บปวด อันดับที่สี่ พี่ น้อง ญาติ เพื่อน ที่เราก็ไม่ค่อยคิด ไม่ค่อยทุกข์ นอกจากเพื่อนไม่คบ อันนี้ทุกข์ แต่ก็ไม่เจ็บปวด และเป็นเรื่องที่ต้องหาที่ปรึกษาก็พอใจแล้ว อันดับที่ห้า ความรักฉันท์หนุ่มสาว ที่เป็นประเด็น"คุณขอมา" แค่แยกแยะก็มาอยู่อันดับที่ 5 ในชีวิต แต่กลับนำมาเป็นเรื่องใหญ่ และเป็นเรื่องที่เจ็บปวดเมื่อไม่สมหวัง พระบรมศาสดาตรัสว่า เนื้อคู่ คือคนที่ต้องมี ศีล สมาธิ และ ปัญญา เสมอกัน การอยู่ร่วมกันได้ คือ เทวดา กับเทวดา เทวดากับมนุษย์ จะทะเลาะก็ต่อเมื่อ ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นยักษ์ เราคงต้องแยกแยะอีกละค่ะว่าเราอยู่กับใคร คบกับใคร เทวดา มนุษย์ ยักษ์ หรือ ... สัตว์นรก จะได้ตัดสินใจได้เมื่อมีทุกข์ ว่าจะกอดไว้กับตัวหรือปล่อยไป เมื่อเราสามารถแยกแยะ เรียงลำดับได้ ก็จะไม่ทุกข์มากนัก เมื่อไม่สมหวัง และขอให้โชคดีในความรักทุกคนค่ะ
 
 
เมื่อเรายืนอยู่ที่สูงเรากลัวตก เพราะมันชันเกินไป เมื่อเราอยู่ที่ต่ำ เราพยายามชะเง้อขึ้นที่สูงเพราะมันลาดเตี้ยต่ำไป
 
เราจะทำสิ่งใดอย่าให้มีคำว่า เกินไป ไม่ว่าเป็นสถานที่ ชัยภูมิ ทำเล หรือแม้แต่การกระทำของเรา
 
เรื่องทำเลเป็นสิ่งที่เข้าใจได้ แต่การกระทำ วัดที่ผลเสียที่จะเกิดต่อตนเองและผู้อื่น ถ้าเราหมั่นใคร่ครวญพินิจพิจารณา ก่อนจะพูด คิด หรือทำ เราจะเป็นคนที่รู้จักความพอดี ไม่มากไม่น้อยเกินไป และจะเข้าถึงการเดินสายกลางได้ในที่สุด 
 
พิจารณาการกระทำของเราให้ดี สิ่งที่เราไม่ชอบที่สุด จะทำให้เราผิดพลาดมากที่สุด พึงแก้ไขและพิจารณาสิ่งนี้ก่อนนะคะ