สรุปบทความจาก รายการสาระจากเมืองมังกร

“ตอนที่ 105การสร้างรากฐานของซุนเซ็ก"

                นายทหารแม้ฝีมือดี แต่หากได้นายไม่ดีก็แสดงความสามารถไม่ได้ ตรงกันข้ามคนที่ไม่มีฝีมือแต่ได้นายดี กลับมีโอกาสที่จะแสดงผลงาน ซุนเซ็กได้นายไม่ดีถึงสองคนด้วยกัน ตอนไปอยู่กับโตเกี๋ยม  (陶谦) ถึงแม้โตเกี๋ยมจะเป็นคนดีมีน้ำใจ แต่ในเรื่องของการรบทัพจำศึก หรือการที่จะดูแลคน ส่งเสริมบุคคลที่มีความสามารถให้เติบโตนั้นคงจะยาก จึงต้องหนีไปอยู่กับอ้วนสุด  (袁術)  ที่เมืองลำหยง เห็นว่าอ้วนสุดมีชาติกำเนิดดี ซุนเซ็กก็หวังที่เจริญก้าวหน้า แม้นำตราหยกไปด้วย แต่คงมีจิตระแวงอยู่ยังไม่ได้มอบตราหยกให้ทันที แถมยังนำครอบครัวไปไว้ที่เมืองที่ปลอดภัยที่สุดใกล้กับเมืองตังเอี๊ยงหรือตังหยางซึ่งในปัจจุบันนี้คือเมืองขยกโอ๋ ซึ่งตอนนี้ก็พยายามหาอยู่ว่าอยู่ตรงไหนจะได้ไปเยือนว่าถิ่นนี้ดีอย่างไร จึงได้ ผลิตลูกเสือหรือทหารกล้ามาอีกสองคน คือ ซุนเซ็ก กับ จิวยี่

ซุนเซ็กเมื่อเข้าไปอยู่กับอ้วนสุดก็จะนำตราหยกไปให้ แต่ดูคุณสมบัติแล้วไม่สมควร แต่ก็ได้เวลาแล้ว เมื่อเอาใจออกห่างที่จะหนีไปหาน้าชายง่อเก๋ง เพื่อที่จะได้กองทหารจำนวนหนึ่งไปก่อร่างสร้างกองทัพของตนต่อไป จะทำอย่างไรจึงออกจากอ้วนสุดได้ ก็คิดได้ว่า ตราหยกที่จะนำมาให้อ้วนสุดนั้นยังเป็นมรดกตกทอดติดตัวอยู่ จึงไปเจรจากับอ้วนสุดขอทหาร 3000 คนเพื่อที่จะติดตามตนออกมา รวมแล้วก็คือม้า 500 ทหาร 3000 คน สำหรับอ้วนสุดก็เหมือนกับบุญหล่นทับได้ตราหยกมา เพราะว่าตราหยกของแผ่นดินนั้น อ้วนสุดมองว่าจะส่งเสริมให้ตนนั้นได้ขึ้นไปถึงฮ่องเต้เลยทีเดียว เป็นการคิดการใหญ่เกินตัว ตราหยกนี้กลับเป็นตราหยกมหาภัยในภายหลัง

ซุนเซ็กไม่เพียงได้ทหาร 3000 คน ยังได้ลิห้อม จูตี และเทียเพา อุยกาย ฮันต๋ง ซึ่งเป็นนายทหารเก่าของซุนเกี๋ยนบิดาติดตามมาด้วย เราต้องจดจำชื่อไว้ให้ดีเพราะบุคคลเหล่านี้ต่อมาเป็นบุคคลสำคัญ และเป็นแม่ทัพที่สำคัญในง่อก๊ก ในขณะที่นำทหารออกจากเมืองลำหยงมานั้น ก็ได้พบเพื่อนเก่าอีกคนหนึ่งคือ จิวยี่ เพื่อนเก่าผู้นี้มาจากเมืองเดียวกัน เป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เยาว์วัย จิวยี่ขอติดตามเพื่อช่วยเหลือซุนเซ็กคิดการใหญ่ต่อไป แล้วยังแนะนำบุคคลที่มีความสามารถให้อีกสองคน คือ เตียวเจียวกับเตียวเหียน สองพี่น้องให้เข้ามารับราชการอยู่ด้วยกัน ซุนเซ็กเท่ากับมีวาสนาโดยแท้ ได้คนมาช่วยอย่างมากมายเลยทีเดียว

หลังจากที่รวบรวมบุคคลที่มีความสามารถได้แล้ว ก็ไปตีเมืองขยกโอ๋ก่อน เพื่อที่อย่างน้อยมีที่ตั้งเมืองเล็กๆ ก่อน แล้วค่อยขยายมาอยู่ที่กังตั๋งในเวลาต่อมา ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นความสามารถในการรบของซุนเซ็ก ตลอดชีวิตของซุนเซ็กและจิวยี่ มีการรบเพื่อสร้างตัวทั้งสิ้น พอถึงสมัยของซุนกวนจึงมีความสุขสบาย สามารถจะบริหารจัดการกองทัพ จัดการบุคคลได้ มีทั้งที่ปรึกษาการในและการนอกในเวลาต่อมา สิ่งเหล่ามีมาจากรากฐานของซุนเซ็กอย่างแท้จริง ซุนเซ็กเป็นบุคคลที่มีความสามารถและห้าวหาญ ทั้งซุนเซ็กและจิวยี่ ยังมีความสัมพันธ์นอกเหนือจากการเป็นเพื่อนกัน คือเป็นคู่เขยกันอีกด้วย ภรรยาของทั้งคู่เป็นหญิงงามแห่งยุคคือไต้เกี้ยวกับเสียวเกี้ยว แล้วก็เป็นชนวนสงครามในเวลาต่อมา